Skalnica seledynowa to jedna z przedstawicielek całej rodziny skalnicowatych, których w Tatrach rośnie kilkanaście gatunków. Charakterystyczną cechą wielu z nich jest m.in. obecność na listkach tzw. wypotników, mikroskopijnych zagłębień, którymi wydziela się węglan wapnia. Skalnica seledynowa jest typową rośliną poduszkową. "Jej poduszki są tak ciasno zbite - pisze o niej Zofia Paryska - a listki tak płasko ustawione, że czasem robi wrażenie raczej jakiegoś porostu, a nie rośliny nasiennej". Około dziesięciocentymetrowe łodyżki nie pozostawiają jednak wątpliwości. Na ich szczytach od czerwca do lipca zakwitają małe kwiatostany o pięciu białych płatkach, dziesięciu pręcikach i jednym słupku, co mozna zobaczyć tylko przez szkło powiększające. Skalnica seledynowa rośnie tylko na podłożu zasobnym w węglan wapnia, na wysokościach do ponad 2100 m n.p.m., ale schodzi też niżej, w piętra reglowe.