Pierwiosnka wyniosła, nazwa też rodzaju męskiego, a więc pierwiosnek wyniosły, jest rośliną doskonale znaną, choć w Polsce rozpowszechnioną w stopniu umiarkowanym: w części południowej dość powszechna, w Polsce niżowej spotyka się rozrzucone stanowiska, na północy nie ma jej prawie nigdzie. Lubi wilgoć, rośnie na łąkach, polankach na brzegach lasów, na górskich upłazkach, wśród ziołorośli, między skałkami. Rośnie i na wapieniu, i na granicie. W Tatrach spotkać ją można w piętrze hal, nawet na wysokości przekraczającej 2100 m n.p.m. Czasami mylona jest z pierwiosnkiem lekarskim, który w Tatrach jednak nie wystepuje. Łatwo odróżnić ją za to od pierwiosnka łyszczaka, głównie po wyglądzie liści. O czasie zakwitania świadczy już jej nazwa - półbaladach, składający się z kilku do kilkunastu kwiatów cytrynowej barwy pojawia się w kwietniu, ale w wyższych partiach można pierwiosnkę spotkać i w lipcu. Pierwiosnka ma właściwości trujące i lecznicze. Podlega gatunkowej ochronie częściowej.